محفل عاشقان

مولای من

سالهاست که دنبال یه سایه سار میگردم تا پناه سرگردانی هام بشه . هیچ تکه ای از هستی این پرستوی آواره رو در شیرینی ارامشی مهمان نکرد! همه از تو گفتند .

گفتند تو هستی . گفتند تو پناه همه ی سرگردانی ها میشی و من سراسیمه اومدم.

خوانده ام که هر کسی شیرینی محبتت رو بچشه جز تو کسی رو انتخاب نمیکنه . سال هاست که با پاهای برهنه ی ارادت تو بیابان های شوق میدوم تا یه قطره از اون زلال حیات بخش به جانم بچکه و رویش معرفت رو تو ترک های بیابان روحم حس کنم .

خوانده ام که تو از بین مردم کسانی رو برای مناجات با خودت انتخاب میکنی . به دست های ملتمس و چشم های بارانی ام وعده دادم که دوست ما رو هم میبینه .

خوانده ام که اونایی که انتخابشون میکنی جباهم ساجده هستند . پیشونیمو بر خاک مذلت گذاشتم.

اما آقا یه چیز خوندم دلم لرزید :

خوندم اونایی که انتخابشون میکنی قلوبهم متعلقه بمحبتک هستند . میدونم که تو این بار اگه یاریم نکنی کشتی کوچیک و پریشان قلبم تو موجهای سنگین نادانی میشکنه.

آقا جونم

میبینی کوچیکی منو و میبینی اشتیاق منو . پس نپسند که بدون چشیدن یه جرعه از نوش داروی محبتت از درت رونده بشم.

آقا جون دیگه واقعا نمیدونم با چه زبونی داد بزنم خسته ام. خسته ام از خیلی چیزا. من الان فقط به یه امید زنده ام . اونم به امید تو . نمیدونم تا کی به دلم باید وعده بدم ای دل شوریده حالت به شود دل بد مکن … تا کی؟؟؟

ولی فقط میدونم که

کسی از پشت این پس کوچه بن بست می اید

شبی از عمق آیینه گلی در دست می آید

دروغی نیست وهمی نیست رویای مکرر نیست

چگونه؟ کی ؟… نمیدانم ولی او هست می اید

نگاه منتظر بر جاده ها خشکیده و هر ساعت

غریبی عابری می گفت: در راه است می آید…………….

اما دوستا ما همیشه امام زمانمون رو با یه فهرست بلند بالا پر از حاجات رنگ و وارنگ و  کوچیک و بزرگ صدا میکنیم و بعد سرگرم ارزوهای دور و درازمون میشیم. انقدر اطاف خودمون رو شلوغ کردیم که صدای امام مهربونمون رو هم نمیشنویم که میگه : انا غیر مهملین لمراعاتکم

گاهی اصلا متوجه امام زمانمون نمیشیم یا حتی بدتر الطاف خداوندی رو از چشم ادم های زمینی اطرافمون میبینیم و در قبال اون ها مراتب تشکر و سپاسگذاری رو به جا میاریم اما در شبانه روز لحظه ای به یاد اون حجت الهی نیستیم

اگه برا اعمالمون دفتری داشتیم و میتونستیم هر چند وقت یک بار صفحه ای به عقب برگردیم و با دقت به اون نگاه کنیم تازه میفهمیدیم که چقدر مدیونشیم برای لحظه لحظه های زندگی

یکم برین تو بهرش: بیمنه رزق الوری و بوجوده تثبت الارض والسماء… اینا کم نعمتیه تازه اینا که مال همه است تو خیلی مسائل شخصیمون …یکم برگردیم عقب بد نیست …یکم بیاید منصف باشیم.

اره عاشق مولا او خواهد آمد

او خواهد امد اگر تو بخواهی

آری او میاید اگر تو بدانی که برای امدنش چه کار باید انجام دهی

بله او می اید

زمانی که تو به وظایفت عمل کنی…….